پهنه بندی پتانسیل سیل خیزی حوزه آبریز باغان با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی فازی (fahp)

هدف از این تحقیق پهنه بندی پتانسیل سیل خیزی حوزه آبریز باغان به روش سلسله مراتبی فازی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (gis) می باشد. پس از شناسایی عوامل مؤثر در سیل­خیزی (شیب، مدل رقومی ارتفاع، لندفرم، سنگ شناسی، نفوذپذیری، کاربری اراضی، تراکم پوشش گیاهی، بارش، تراکم شبکه زهکشی، فاصله از آبراهه)، وزن هر کدام از معیارها و زیر معیارها با استفاده از مقایسات زوجی و نظرات کارشناسان، از روش تحلیل سلسله مراتبی- فازی محاسبه گردید. سپس با استفاده از عملگر گامای فازی، پتانسیل سیل خیزی حوزه آبریز، پهنه بندی و در نهایت حوزه آبریز بر اساس ریسک سیل خیزی در پنج کلاس طبقه­بندی گردید. نتایج حاصل از پهنه­بندی ریسک سیل خیزی نشان داد که کلاس­های یک، دو و سه، بیشتر در نواحی کوهستانی واقع هستند و حدود 22 درصد (km2 203) از منطقه را شامل می شوند. بنابراین می­توان نتیجه گرفت که، حدود 22 درصد از محدوده حوزه آبریز مورد مطالعه را پهنه­های سیل­خیز خطرپذیر زیاد تا خیلی زیاد در بر گرفته است و به دلیل اینکه بیشترین نقش را در تولید رواناب دارند، عملیات­های آبخیزداری در این مناطق در اولویت هستند. کلاس های چهار و پنج به نسبت کلاس های یک، دو و سه، پتانسیل سیل خیزی کمتری دارند و بیشتر در دامنه ها و دشت­ها قرارگرفته اند و حدود 78 درصد از منطقه (km2 706) را پوشش می دهند.